|
|
کد مطلب: 181955
آدابي که هنگام فوت آشنايان رعايت نمي کنيم
تاریخ انتشار : 1394/04/04 08:34:21
نمایش : 1005
در مراسم تشييع، چند نفر از بستگان هنگام دفن اقوامشان موبايل خود را براي فيلمبرداري آماده مي کنند و با کنار زدن آدم هايي که براي متوفي عزادار هستند براي گرفتن فيلم از جزئي ترين موارد دفن شخص فوت شده نهايت سعي شان را مي کنند.
 به گزارش پايگاه خبري تحليلي پيرغار، اينجا سالن تطهير است، جايي که همه يک دست سياه مي پوشند و منتظر پيکر بي جان عزيزانشان مي مانند. همانجايي که کسي به پوشش کسي نگاه نمي کند، جايي که در آن تمام حاضران ساده و بي آلايش مي آيند.
«مجتمع عروجيان» بهشت زهرا؛ اينجا جايي است که براي يک لحظه هم که شده به ياد مرگ مي افتيم و به خودمان مي آييم. اينجا آخر دنياست، دروغ گفتيم و تهمت زديم، دل شکستيم و حرص زديم، اما در نهايت جايمان اينجاست. اينجا همانجايي است که علايق دنيوي را فراموش مي کنيم و با بقيه همدل و مهربان مي شويم.
اما زمان زيادي نمي گذرد که همه چيز مثل قبل مي شود و باز چشم و هم چشمي هايمان شروع مي شود، دفن متوفي در بهترين قطعه، دادن ناهار به حضار در بهترين رستوران، تاج گل هاي گران قيمت و هزاران تجمل گرايي ديگر که سادگي مراسم را از بين مي برد.
از سالن تطهير تا قطعات بهشت زهرا
لحظه انتظار به پايان مي رسد و اجساد کفن پيچ شده را يک به يک مي آورند. در گوشه اي از سالن مادري داغدار شيون مي زند و بر سر خود مي کوبد و پدري را که با ديدن جسم پسرش طاقت ايستادن روي پاهايش را ندارد. در قسمت ديگري از سالن فرزندان يک پدر که گريه امانشان را بريده است، ضجه مي زنند و خاطرات خوبي که با پدرشان داشته اند را تداعي مي کنند. پير يا جوان فرقي نمي کند، اجساد در تمام رده هاي سني مي آيند و بعد از تطهير دادنشان و خواندن نماز ميت، سوار ماشين بهشت زهرا مي شوند و به قطعه مربوطه فرستاده مي شوند.
دفن جسد و روشن شدن دوربين هاي فيلم برداري! من و جسد، همين الان يهويي!
اخيرا ديده مي شود در مراسم تشييع، چند نفر از بستگان هنگام دفن اقوامشان موبايل خود را براي فيلمبرداري آماده مي کنند و با کنار زدن آدم هايي که براي متوفي عزادار هستند براي گرفتن فيلم از جزئي ترين موارد دفن شخص فوت شده نهايت سعي شان را مي کنند. آنها هنگام گرفتن فيلم از لحظه دفن جسد بستگان شان از تنه زدن به بقيه حضار کوتاهي نمي کنند و گاها پاي چندين نفر را نيز لگد مي کنند!
در اين ميان هستند کساني که فيلم ها و عکس هاي گرفته شده را همان لحظه در شبکه هاي اجتماعي انتشار مي دهند و در انتهاي آن مي نويسند: من و احسان (شخص فوت شده) همين الان يه هويي!!!
غذا خوردن نزد اهل خانه ميت مكروه است
فقط چند دقيقه از دفن فرد فوت شده نگذشته که در بلندگو اعلام مي شود براي صرف ناهار به رستوران دعوت شده ايد و خيلي زود تمام حاضران قطعه را به سمت سالن غذاخوري ترک مي کنند. رستوراني که در آن خانواده متوفي آب خالي هم از گلويشان پايين نمي رود و بايد نظاره گر غذاخوردن مهمانان باشند!
در توضيح المسائل مراجع عظام آمده است: مستحب است تا سه روز براى اهل خانه ميّت غذا بفرستند و غذا خوردن نزد آنان و در منزلشان مكروه است.
همچنين امام صادق (ع) مي فرمايد: «غذا خوردن نزد مصيبت ديدگان از رفتار و کردار زمان جاهليت است و سنت اسلامي آن است که غذاي آنان از سوي ديگران فراهم شود، همان گونه که پيامبر خدا (ص) در مورد جعفر بن ابي طالب (ع) چنين رفتاري را در پيش گرفت [۱]».
اين روايت نشان مي دهد که بايد مراسم عزاداري ساده برگزار کردد و آشنايان و دوستان به ابراز همدردي بسنده کنند و اگر به دلايلي چون برگرداندن آرامش روحي آنها، تصميم به حضور بيشتر در کنار آنان دارند، نبايد به خانواده مصيبت ديده اين اجازه را بدهند که براي پذيرايي از آنها دچار تکلف و دردسر شوند، بلکه بايد تلاش کنند که در اين مدت، اين خانواده ها حتي دغدغه خورد و خوراک خويش را نيز نداشته باشند!
اما اين روزها مشاهده مي شود که دغدغه ناهار خوردن افرادي که براي تشييع شخص فوت شده، آمده اند بسيار مهم تر از ماندن کنار متوفي و خواندن دعا براي اوست!
اما سوال اينجاست که دعا براي فرد فوت شده مهم تر است يا برگزاري مراسم؟ چرا اين روزها مراسم ترحيم به جاي اينکه ما را ياد آخرتمان بياندازد برعکس ما را به سوي تجمل گرايي سوق مي دهد؟
پي نوشت: [۱]. حر عاملي، محمد بن الحسن، وسائل الشيعة، ص ۲۳۷، ح ۳۵۰۴ ، مؤسسة آل البيت، قم، ۱۴۰۹ هـ ق.
|
|
شهرستان فارسان در یک نگاه |
|
|
خبرنگار افتخاري |
|
google-site-verification: google054e38c35cf8130e.html
google-site-verification=sPj_hjYMRDoKJmOQLGUNeid6DIg-zSG0-75uW2xncr8
google-site-verification: google054e38c35cf8130e.html
|
|
|
|